மருத்துவர் தரும் செகண்ட் ஒப்பீனியன் - பட்டிமன்றம் பாகம் 4

சாலமன் பாப்பையா

நியூசிலாந்த்தில் ஆரம்பிச்சு அப்படியே அமீரகம் வந்து பின்ன என்னமோ மறந்து போனா மாதிரி இந்தியாவுக்குப் போயிட்டு இப்போ நம்ம பட்டிமன்ற வண்டி ரஷ்யாவில் வந்து நிக்குது. இந்தக் குளிருக்கு இதமா தேவ் ஆரம்பிக்கப் போற டீக்குடிப்பு போராட்டத்தில் கலந்துக்கிட்டா நல்லா இருக்குமேன்னு நினைச்சா இப்போ வரப்போறவரு வோட்காதிபதி இராமநாதன். இளஞ்சிங்கம் நீரு, பஞ்ச் டயலாக் எல்லாம் வெச்சு பேசுவீரு. நீர் விரலைச் சுத்தி பேசும் அந்த அழகைப் பார்த்து எல்லாரும் எங்க வீட்டுக்கு வாங்க, வந்து பழகுங்க அப்படின்னு ஆசையாக் கூப்பிடணும். அப்படிக் கலக்க 'வா நீ, வா நீ, வா நீ, நம்ம மேடை ஏறி வா நீ!!'


மருத்துவர் இராமநாதன்

இதுவரைக்கும் பெருந்தலைகளெல்லாம் வந்து பேசிட்டு போயிட்டாங்க. கடசியா ஒரு தறுதலையும் பேசினாத்தான் தீர்ப்பு சொல்வேன்னு பாப்பையா நினச்சிருப்பாரு போல. அதான் என்ன கூப்பிட்டிருக்காரு.

முதல்ல கொத்ஸுக்கு இந்த தறுதலை வாசகனின் வாழ்த்து!

நள் இருளில்(ம்) நட்டம் பயின்று ஆடும் நாதனே!
கல்லிடைஉள் குத்தனே தென்பாண்டி நாட்டானே!
எண்ணுதற்கு எட்டா ஊட்டு பெறுகழல் இறைஞ்சி
விண் நிறைந்தும் மண் நிறைந்தும் மிக்காய், விளங்கு ஒளியாய்,
எண் இறந்து எல்லை இலாதானே நின் பெரும்சீர்
பொல்லா வினையேன் புகழு மாறு ஒன்று அறியேன்!

கொத்தனாருக்கு ஏதோ வெறி பிடிச்சுருக்குனு எல்லாரும் ஒத்துக்கறாங்க. அந்தவரைக்கும் என் செகண்ட் ஒப்பீனியன்ல டவுட் இல்ல. ஆனா பிடிச்சுருக்கறது என்ன வெறி? அது ஏன் தலைக்கு ஏறியிருக்குனு யோசிச்சு பார்த்தா அது உப்புமா வெறிதான்னு கன்பர்ம் ஆயிடுது. எனக்கு முன்னாடி எங்க அணித்தலைவர் பெனாத்தலார் பல்வேறு பாயிண்ட்ஸ அள்ளிவிட்டாரு. அதோட சேர்த்து கொசுறா நானும் கொஞ்சம் சொல்லிக்கிறேன்.

உப்புமானா என்னவோ சாதாரணம்னு அளந்துவிடறாங்க தேவும் ரீச்சரும். உப்புமாவோட உன்னதத்தை உணர்த்த ஒரு குட்டிக்கதை சொல்றேன். உடனே கண்ணீர் துடைக்க க்ளீனெக்ஸோட உஷாராவற வாலிப வயோதிக அன்பர்களே: இது எந்த குட்டியோட கதையும் இல்ல. நான் சொல்றது குட்டி as in சின்ன. சத்ரபதி சிவாசி சின்ன வயசுல அவுரங்கசீப்ப எதிர்த்து சண்டை போட்டு சில கோட்டைகளை ஜெயிச்சார். ஆனா சில நாட்கள்லேயே அதையெல்லாம் அவுரங்கசீப் படையினர் மீண்டும் கைபற்றிட்டாங்க. ஒருநாள் அவுரங்கசீப்போட படை துரத்துனதுல உசுருக்கு பயந்து ஒரு கிராமத்து வீட்டுக்கு மாறுவேஷத்துல போய் பசின்னு கேக்க, அங்க ஒரு கிழவி சிவாஜிக்கு 'உப்புமா'வ கிண்டிப்போட்டு அத எப்படிச் சாப்பிடறதுன்னு சொல்றாப்போல போர்த்தந்திரத்தை, கோட்டைகளை கூட வசப்படுத்தும் வழியை கத்துக்கொடுத்தாங்களாம். இப்படியாக உப்புமாவ வச்சுதான் சத்ரபதியே சாம்ராஜ்யம் சமைச்சாரு. கதைனு சொன்னா நீதி வேணுமில்லியா? உப்புமாவ குறைச்சு மதிப்பிட்டா பதிவு ஊத்திக்கும்கறது சிவாஜிக்கு தெரியுது. ஆனா விவாஜி எழுதுற மன்றத்துக்கு தெரியலியே!

ஒண்ணுமில்லாத விஷயத்தை ஊதிப்பெருசாக்கி அதையும் நாலு பேரு படிச்சு கருத்து சொல்லுமளவுக்கு எழுதணும். அதுக்கு உப்புமாவெறி இல்லாம முடியுமா? நான் இன்னிக்கு கார்த்தால ட்ரெட்மில்ல ஓடினேன்கற mundane மேட்டரையும் தமிழ்ப்பதிவுலகின் முக்கியத்துவம் வாய்ந்த பதிவுகளில் ஒன்றாக மாற்ற முடியும்னா அதுக்கு உப்புமாவெறி இல்லாம முடியாது. பின்னூட்டம் போடறது இப்பல்லாம் நிறைய பேரு செய்யறதில்லனு ரீச்சர் வருத்தப்படறாங்க. அத நானும் ஒத்துக்கறேன்.

ஏன்? இன்னிக்கு தமிழ் வலையுலக முகப்பை பாருங்க... எத்தனையோ பேரு ரவுசு பண்றேன் நக்கல் பண்றேனு பதிவு போடறாங்க. அதையும் எத்தனையோ பேரு வந்து படிக்கிறாங்க. ஆனா கமெண்ட் போடறாங்களோ? இல்லையே. கொத்தனாருக்கு மட்டும் போடறாங்கன்னா அது ஏனு நாம யோசிக்கணும். பதிவுல ஒண்ணுமில்ல. ஆனா என்னவோ இருக்கு. அந்த என்னவோ வந்தவங்கள ஒரு பதிலாவது கொடுத்துட்டு போகணும்னு படுத்துது. அது என்னது? அது பின்னுட்ட வெறிங்கறாங்க அவங்க. ஆனா உப்புமா வெறிங்கறேன் நான். ஏன்னா பின்னூட்டத்துலயும் உப்புமா கிண்டறவர் நம்ம கொத்ஸு.

வெறுமனே பின்னூட்டம் வாங்கணும்னா அதுக்கு எத்தனையோ டாபிக்ஸ் இருக்கு. அந்தந்த செக்ஷன் ஆளுங்க வந்து தானா போட்டுட்டு போவாங்க. ஆனா அது எல்லாமே குழுக்களா இருக்கும். ஆனா எந்தக்குழுவுக்குள்ளும் சிக்காம தொடர்ச்சியா சிக்ஸர் அடிக்க முடியுதுன்னா எந்த பக்கத்திலயும் சாயாத ஜோரான உப்புமா போடற திறமை கொத்ஸுக்கு இருக்கறதுனால மட்டுமே. அந்த unique நடையும் நக்கலும் இல்லேன்னா இலவசம் இவ்வளவு பிரபலமாகியிருக்குமா? பதிவு மட்டும் உப்புமாவா இருந்தா போதுமா? கண்டிப்பா போதாது. பின்னூட்டத்துலயும் உப்புமா கிண்டத்தெரியணும். கிண்டாம விட்டா கல்லாகிடும். வந்து பின்னூட்டம் போட்டவன் வாயக் கிண்டனும். கிண்டக் கிண்டக் கவுண்டரும் குன்ஸாவாரு. ப்ளாக்கரும் ரென்சன் ஆவாரு. இதுல எதிரணியில இருந்தும் தானே மனமுவந்து சூனியம் வச்சுகிட்டு இந்த பாயிண்ட கொடுத்த அக்காவுக்கு நன்னி.

அய்யா...கண்ணாடி போட்டவங்கள்லாம் எம்ஜிஆர் ஆக முடியுமா? பதிவு போட்டவங்கள்லாம் உப்புமா மன்னனாக முடியுமா? மிச்ச பதிவுகள்ல போடற பின்னூட்டங்களால மட்டும் தான் கொத்தனாரின் பதிவுகளிலும் பின்னூட்டங்கள் எகிறுதுங்கற மாதிரி கருத்த தேவு சொல்லிருக்காரு. இதவிட தவறா கொத்ஸோட புல்லிங் பவர மதிப்பிட முடியாது. கொத்தனாரின் பதிவுகள்ல போய் நீ கொடுத்த தவசதானியத்துக்கு இப்ப நாங்க மொய் வைக்கிறோம்னு பலகாலம் கழிச்சா பின்னூட்டம் போடறாங்க? இங்க பின்னூட்டம் போடறவங்களோட நோக்கம் கொடுத்து வாங்கறது இல்ல. உப்புமா ருசிக்க வந்தவங்கள தப்பா எடை போடலாமா?

அந்த மாதிரி மொக்கை பின்னூட்டங்கள் - ஒண்ணு நமக்கு நாமே போட்டுக்கணும் இல்லேன்னா பொழுது போகாத நண்பரை கட்டாயமா உட்கார வச்சு போடச் சொல்லணும். இதுல இன்னஸண்டான வெளியாளுங்க (அதாவது சாட்ல "மச்சான் வெளாடுவோம் வா"னு கூப்பிடப்பட்டவர்கள் அல்லது ஆஞ்சலீனா அண்டர்க்ரவுண்ட் சொஸைடிஸோட பார்களிலிருந்து மோப்ளாக் செய்பவர்கள்) வந்து மே ஐ கம் இன்' னு வந்து சொல்லிட்டு -, நீ உருப்படுவியா, நீமட்டும் உருப்படுவியான்னு இப்படியாக யாஹூல பண்ணவேண்டிய கான்பரன்ஸை போடலாம். போடறாங்க. ஆனா பொதுவா மத்தவங்களுக்கு துளிக்கூட சுவாரசியமா இருக்காது. எல்லாரையும் இன்வால்வ் பண்ண வைக்கிற திறமை இல்லேன்னா இப்படி தொடர்ந்து செய்ய முடியாது. மேற்சொன்ன வழிமுறைகள்ல இந்த பின்னூட்ட வெறி பிடிச்சவங்களுக்கு ஒரு சில பதிவுகள்ல வெற்றி கிடைச்சாலும் அவங்களால அத தக்க வச்சுக்க முடியாது.

அதுதான் நான் சொல்ல வர்றது. உப்புமாத் திறமையும் வெறியும் இல்லேன்னா பின்னூட்டங்களும் வரப்போறதில்லை. வரும் ஆனா ரெண்டு மூணு பேரு மட்டும் ஜோக் பண்றேனு ஜோக்கர் ஆவற காமெடி பண்ணி எல்லாரையும் கழுத்தறுத்து ஓடவச்சிருவாங்க. உதாரணங்கள் சொல்லலாம். ஆனால் தேவையில்லை.

இப்ப கடைசியா பஞ்ச் செக்ஷனுக்கு வந்திருக்கோம். ரெண்டு காதுக்கு ரெண்டு பஞ்ச். பஞ்சு வச்சுக்குற அளவுக்கு விஷ்க் விஷ்கோட டயலாக் சொல்லலேனா எப்படி?

ஒண்ணு: தெளிவா சொல்லிடறேன். எதிர் அணியினர் புரிஞ்சுதான் இந்த பட்டிமன்றத்துல கலந்துகிட்டாங்களானு தெரியாது. ஆனா என்னப் பொறுத்தவரைக்கும் இப்ப நாம எழுதிருக்கோமே - இதுதான் உப்புமாவுக்கு டெபனிஷன். இந்த மாபெரும் உப்புமா மன்றத்துல உங்கள எதிரணியில பேசக்கூப்பிட்டதுல இருக்குற உள்குத்தை புரிஞ்சுக்காம பேசியிருக்காங்க. அக்காதான் இன்னஸெண்டுன்னா தேவு அவர வச்சு காமெடி கீமடி பண்ற்த புரிஞ்சுக்காம ரொம்ப நல்லவர் மாதிரி கச்சேரி நடத்திருக்காரு.

ரெண்டு: கடுகு தாளிக்காம உப்புமா சாப்பிடலாம். ஆனா உப்புமா பண்ணாமா வெறுமனே கடுகு மட்டும் தாளிச்சா சாப்பிட முடியாது.

சாலமன் பாப்பையா

மருத்துவரே வாங்க. மத்த டாக்டருங்க எல்லாம் கை பிடிச்சுப் பார்த்து விஷயம் என்னான்னு சொல்லுவாங்க. நீங்க விஷயம் என்னான்னு சொல்லிட்டு கைத்தட்டலை அள்ளிக்கிட்டீங்க. பாட்டு என்ன, கதை என்னான்னு தூள் கிளப்பிட்டீங்க. இனிமேலாவது அந்த ஸ்ரீதர் வெங்கட் இது பட்டிமன்றம்தான்னு ஒத்துப்பாருன்னு நினைக்கிறேன்.

இப்போ, ரெண்டு அணியும் தங்களுக்குக் கொடுத்த தலைப்பை எடுத்துப் பிரமாதமா பேசிட்டாங்க. கூடவே வந்து பின்னூட்டங்களில் காரசாரமா வெளுத்து வாங்கிட்டாங்க சிலர். இப்போ எல்லாத்தையும் சீர் தூக்கிப் பார்த்து தீர்ப்பு சொல்லும் வேளை வந்தாச்சு.

அதுக்குள்ள டைரக்டர் அங்க என்னமோ கையைக் காட்டறாரே, என்ன விஷயமுன்னு பார்க்கலாம். என்னது ப்ரேக் போகணுமா? சரி சரி.

யாரு வெற்றி பெறப் போறாங்க பின்னூட்டமா, உப்புமாவான்னு பார்க்கறதுக்கு முன்னாடி ஒரு சின்ன ப்ரேக்!

(தொடரும்)